| مجله خانه داری
پاكیزگی در مجتمع‌های مسكونی  در گذشته‌ای نه‌چندان دور، خانه‌ها چه كوچك و چه بزرگ شخصی بودند. به این معنا كه فقط اعضای همان خانواده به تمام فضاها دسترسی داشتند. شاید در آن روزگار عجیب بود اگر صحبت از فضایی عمومی در خانه می‌شد، ولی امروز تقریباً برعكس شده است. حالا دیگر تمام فضاهای خانه شخصی نیست و فضاهایی مشترك كه همه به آن دسترسی دارند نیز وجود دارد. البته با بزرگ شدن شهرها و افزایش جمعیت راهی نبود به غیر از انتخاب آپارتمان‌نشینی، همراه با تمام مزایا و معایب آن.
بنابراین مشخص است كه با زندگی در آپارتمان‌ها و مجتمع‌های مسكونی، قسمت‌هایی از خانه فضای عمومی به حساب می‌آید؛ فضایی كه به تمام ساكنین تعلق داشته و در نتیجه قوانین خاص خودش را هم دارد.قسمت‌هایی از آپارتمان مانند حیاط، پاركینگ، راهروها و راه‌پله‌ها از جمله این فضاهای مشترك هستند. البته در برخی آپارتمان‌ها نیز مكان‌هایی خاص مانند استخر، سونا، لابی و... هم وجود دارد كه آنها هم شامل این فضاها می‌شوند.
ورودی و راه‌پله، ویترین هر خانه
وقتی وارد خانه‌ای می‌شویم، اولین چیزی كه می‌بینیم در و فضای ورودی خانه است. پس از آن هم راه‌پله‌ها هستند كه جلب توجه می‌كنند. بنابراین می‌بینید كه زیبایی و نظافت چنین مكان‌هایی تا چه حد مهم است. چون اولین صحنه‌ای كه از خانه ما نظر هر تازه‌واردی را جلب می‌كند، همین فضاها هستند.
ساختمان باید قوانینی در رابطه با این فضاها داشته باشد. البته تمام ساكنین نیز باید سعی كنند این فضاها تا حد امكان تمیز و زیبا باشد. اشتباه نكنید؛ داشتن ورودی زیبا به معنای تعمیرات اساسی و تغییر كلی ورودی نیست، بلكه با قرار دادن چند گلدان سبز یا نصب تابلوهایی زیبا می‌توانیم فضا را زیباتر سازیم. رعایت بهداشت و تمیزی محیط هم كه جای خود را دارد.
علاوه بر در و ورودی خانه، راه‌پله هم فضایی مهم است. فضایی كه گاهی ما آن را با انباری، جاكفشی، محل نگهداری زباله‌ها و... اشتباه می‌گیریم. اما برخلاف آنچه امروز در مجتمع‌های مسكونی شاهدش هستیم، راه‌پله و پاگردها باید در عین سادگی تمیز و مرتب باشند.
بنابراین حواسمان باشد، این فضاها هم درست مانند منزل شخصی ما اهمیت دارند، پس تمیزی و زیبایی آن را فراموش نكنیم.
خانه‌ای زیبا و تمیز
تا به حال دقت كرده‌اید وقتی وارد خانه‌ای می‌شوید كه تمیز و زیباست، چه حس خوبی به شما دست می‌دهد. آپارتمانی كه در همان لحظه اول ورود، شما را ذوق‌زده می‌كند. البته برعكس این حالت هم وجود دارد؛ ساختمانی كه وقتی وارد می‌شوید، بدجوری توی ذوق شما می‌خورد؛ ورودی كثیف و پر از آشغال، پاگردهایی پر از كفش‌های مختلف، راهروهای نامرتب با دیوارهایی كثیف و... .
البته تمام این مشكلات را می‌توانیم با كمی دقت و توجه حل كنیم. اول از همه مدیریت ساختمان باید قوانینی را تعیین كرده و همه ساكنین را تشویق به رعایت این قوانین كند. شاید بتوانیم بگوییم مدیریت و قوانین یك مجتمع مسكونی نقش مهمی در زیبایی و نظافت آنجا دارد.
اما اگر ساختمان شما مدیر ندارد یا به هر دلیلی قادر نیست وظایفش را بخوبی انجام دهد، خودتان دست به كار شوید.
با هزینه‌ای اندك و توجه بیشتر می‌توانید فضاهای عمومی و مشترك را تمیز كرده و از آنها به بهترین شكل استفاده كنید. مثلاً می‌توانید نرده‌های راه‌پله را رنگ زده و از بچه‌ها بخواهیم در و دیوارها را با مداد و... خراب و كثیف نكنند. زباله‌ها را در پاگردها نگذاریم و كفش‌ها را پشت در ردیف نكنیم. در هر صورت باید بپذیرید كه رعایت نظافت فضاهای عمومی، وظیفه همه ساكنین است.
ساختمان‌های كوچك و مجتمع‌های بزرگ
البته معمولاً در ساختمان‌های كوچك كه تنها چند خانواده در آن زندگی می‌كنند، وظیفه تمیز كردن و تمیز نگه داشتن فضاهای مشترك به طور مستقیم به عهده خود ساكنین است. اما در دیگر آپارتمان‌ها كه طبقات زیادی داشته و در نتیجه چند صد خانوار در آنجا زندگی می‌كنند، هیاتی از میان خود ساكنین شكل می‌گیرد كه به این كارها رسیدگی خواهد كرد.
در این‌گونه ساختمان‌ها كه در شهرهای بزرگی چون تهران بسیار به چشم می‌خورد، قوانینی وجود دارد كه همه باید رعایت كنند. به عنوان مثال اغلب در چنین مكان‌هایی ساكنین نمی‌توانند وسیله نقلیه خود را در محوطه ساختمان یا پاركینگ‌ها بشویند. رسیدگی به فضای سبز و محوطه هم در این ساختمان‌ها به عهده هیات مدیره است. اما باز هم در نهایت این ساكنین هستند كه با همكاری خود می‌توانند به داشتن ساختمانی ایده‌آل كمك كنند.
بنابراین فراموش نكنیم حفظ ساختمانی تمیز و زیبا، وظیفه تك‌تك ساكنین است. ما هم باید در این راه قدمی برداشته و با همكاری دیگر همسایه‌ها محیطی زیبا ایجاد كنیم.
در چه قابلمه‌هائی غذا می‌پزید و چگونه؟  تغذیه سالم تنها به کیفیت غذاها و نحوه صرف آن محدود نمی‌شود، بلکه مطمئناً به چگونگی طبخ نیز بستگی دارد. در واقع وسایل و لوازم آشپزخانه هم، به‌ویژه قابلمه‌ها و ظروفی که غذا در آن پخته می‌شود، از اهمیت زیادی برخوردار هستند.
ظروف آلومینیومی:
دارای این اشکال هستند که از خود ذرات فلز آزاد می‌کنند. به‌خصوص در مجاورت با غذاهای اسیدی (ترش مزه) به همین دلیل برای پخت خوراکی‌هائی مانند گوجه‌فرنگی مناسب نبوده و هرگز نباید برای نگهداری غذاها از آنها استفاده شود.
قابلمه‌های استیل:
احتمال چسبیدن غذا در این ظروف زیاد است، به‌خصوص اگر ته آنها نازک باشد. اما برای جوش آوردن آب ایده‌آل و از خود فلز پس نمی‌ٔهد.
ظروف مسی:
خاصیت انتقال گرما در آنها عالی بوده و برای تهیه انواع مربا و سس بسیار مناسب هستند ولی از آنجائی که مس فلزی سمی است، جداره داخلی این ظروف بایستی حتماً قلع اندود شده باشد.
ظروف چدنی:
زیاده از حد داغ نمی‌شوند و حرارت را به‌خوبی نگه می‌دارند، برای پخت و پزهای طولانی مناسب هستند.
قابلمه‌های آهنی:
در قدیم‌الایام از تابه‌های آهنی برای سرخ کردن خوراکی‌ها استفاده می‌کردند و به‌خاطر پیشگیری از زنگ‌زدگی آنها را نمی‌شستند. امروزه میتوان گفت که بایستی از نوع لعابی آنها اجتناب نمود چون ذرات لعاب می‌تواند جدا شده و محتویات قابلمه را آلوده کنند. استفاده از سایر انواع آن مانعی ندارد.
قابلمه‌های نچسب (تفلون):
علاوه بر اینکه غذا به این ظروف نمی‌چسبد، دارای این مزیت نیز هستند که طبخ خوراکی‌ها را بدون افزودن چربی (روغن - کره) ممکن می‌سازند. اشکال عمده آنها این است که در حرارت‌های بالا پوشش نچسب داخلی می‌تواند مولکول‌های زیان‌آوری را آزاد کند (با ایجاد خراشیدگی در این پوشش نیز احتمال آن زیاد است) به همین جهت تابه‌های سبک وزن آلومینیومی که با یک لایه نازک تفلون پوشیده شده‌اند، مردود شناخته می‌شوند. بالعکس آن‌هائی که ته ضخیم دارند از ارجحیت برخوردار هستند. طبعاً برای پرهیز از ایجاد خراش در لایه داخلی باید از کفگیرهای چوبی استفاده کرد.
ظروف سفالی:
تقریباً کنار گذاشته شده‌اند، اما از آنجا که سفال به کندی گرم شده و حرارت را به‌طور یکنواخت به غذا می‌رساند، مطمئناً این ظروف بایستی مورد ارزشیابی مجدد قرار گیرند. ظروف سفالی برای خوراکی‌هائی مثل حبوبات و انواع آش که نیازمند طبخ طولانی می‌باشند، ایده‌آل هستند. نباید مستقیم روی آتش قرار گیرند و به همین دلیل بایستی از شعله پخش‌کن کمک گرفت.
ظروف سرامیک:
از لحاظ قابلیت هدایت گرما، مشابه ظروف سفالی هستند. با این تفاوت که مقاوم‌تر هستند و برای قرار گرفتن در فر مناسب هستند. البته باید توجه داشت که انتقال از یخچال به فر گرم یا برعکس، می‌تواند باعث شکستن آنها شود.
ظروف نشکن شیشه‌ای (پیرکس):
از لحاظ حرارتی، ممکن است تغییرات ناگهانی دما (همان طور که در مورد سرامیک گفته شد) سبب شکستن آنها شود اما از حیث طبخ، برای قرار دادن در فر ایده‌آل هستند. بهتر است از قرار دادن آنها بر روی شعله مستقیم خودداری شود.
چند نکته مهم در مورد مصرف ظروف آلومینیومی:
۱. تا حد امکان از سائیدن این ظروف خودداری کنید زیرا به سرعت سوراخ می‌شوند.
۲. مواد قلیائی به سرعت روی ظروف آلومینیومی اثر کرده و آن را سوراخ می‌کند.
۳. قابلمه‌های آلومینیومی در مقابل نمک طعام نیز مقاومت ندارند. در آنها برنج خیس نکنید و با آب نمک نگه ندارید.
۴. جوشاندن آب نیز سبب تیرگی رنگ این ظروف می‌شوند. برای برطرف کردن این حالت در هنگام پخت اضافه کردن چند قطره آب لیمو یا سرکه از سیاه شدن ظرف جلوگیری می‌کند. بعد از خارج کردن موادغذائی، اگر مقداری پودر لباسشوئی را با آب در آن بجوشانید دوباره رنگ ظرف روشن می‌شود.
براق کردن هویج به روش کلاسیک 
هویج‌های براق شده را می‌توانید برای تزیین مرغ، دور ظرف چیده و یا به عنوان مخلفات و یا پیش غذا برای انواع غذاها استفاده کنید.
مواد لازم برای 4 نفر به عنوان پیش غذا:
هویج پوست کنده: نیم کیلو
کره بدون نمک یا مارگارین: 3- 2 قاشق غذاخوری
نمک: یک قاشق چای‌خوری
آب مرغ: یک سوم پیمانه
شکر: یک قاشق غذاخوری سرپر
طرز تهیه:
• هویج‌ها را به صورت اریب برش دهید .سعی کنید تا حد امکان هویج‌ها را یکسان برش دهید تا به طور یکنواخت بپزند.
• کره را درون تابه‌ای روی حرارت متوسط ذوب کرده و هویج‌ها را درون آن ریخته هم بزنید، سپس حرارت را کم کنید.
• روی هویج‌ها نمک ریخته و هم بزنید و 4- 3 دقیقه آنها را سرخ کنید.
• شکر را اضافه کرده و مجدد هم بزنید.
• در مرحله آخر، آب مرغ را اضافه کرده، درب ظرف را گذاشته و تا حدود 3 دقیقه دیگر آنها را بپزید.
• درب ظرف را برداشته، هویج‌ها را هم بزنید و صبر کنید تا اکثر آب درون ظرف بخار شود.
• ظرف را از روی اجاق برداشته و آن را بچشید و در صورت لزوم نمک و یا شکر بیشتر به آن اضافه کنید.
چگونگی چیدمان وسایل یک خانه بدون احتیاج به سرمایه ی زیاد  گشت وگذار در چگونگی چیدمان وسایل یک خانه بدون احتیاج به سرمایه ی زیاد
برای خرید وسایل خانه مان آنطور که در رویاهایمان و در فکرمان است حتما لازم نیست که تمام پس انداز خود را خرج کنیم . بلکه با یک برنامه ریزی دقیق و بدون خرج بودجه ی زیاد میتوان به بهترین شکل وسایل شیکی برای خانه تهیه کرد.
ترمیم و نوسازی یک خانه ی یک طبقه توسط یک آدم حرفه ای
خانه هایی که قدیمی هستند نمای زیبایی دارند اما باید مدام به آنها رسیدگی شود. مالک این خانه ای که می خواهیم یک گشت و گذاری در آن داشته باشیم با کمترین بودجه این خانه را به زیباترین شکل درآورده است.
در ابتدا رنگ آمیزی اتاق نشینمن :
از رنگ های کرم – قهوه ای – آبی روشن برای این اتاق استفاده می کنیم.دیوار ها به رنگ کرم است و یک قسمت کوچکی از آن را به رنگ قهوه ای تیره در می آوریم تا نقاشی اتاق از جذابیت بیشتری برخوردار شود.روی این قسمت دیوار که به رنگ قهوه ای در آمده یک تابلوی رنگی نصب می کنیم.یک قالیچه آمیخته از این سه رنگ را کف این اتاق می اندازیم.
شومینه یا جایی برای گرم کردن :
دیوارهای این مکان از خانه را باید به رنگ قهوه ای تیره نقاشی کرد به دلیل ست شدن با چوب های داخل شومینه .سطح همواری که به شکل یک طاقچه روی آن قرار گرفته و برای قرار دادن دکوری های کوچک روی آن استفاده می شودو کل آن به رنگ متضاد با دیوارها و به رنگ کرم روشن میباشد.
گالری عکس :
ازدیوار بالای شومینه می توان برای عکس های خانوادگی استفاده کرد.آنها را در یک قاب مشکی ساده ی مقوایی و ارزان که به چشم مهمانان بسیار گرانبها و نفیس است قرار داده .
چگونگی ساخت این قاب ها
- سطح داخلی قاب ها مقوایی به رنگ آبی
- استفاده از مقوای کرم رنگ به شکل خط های راه راه
- قرار دادن عکس داخل آن و روی این راه ها
قفسه های معمولی :
به جای اینکه برای تظاهر و خودنمایی از قفسه های گران قیمت استفاده کنید می توانید از تخته ها و فیبرهایی استفاده کنید . آنها را به اندازه های مختلف و برای قرار دادن چیزهای مختلف درآورید و به دیوار بزنید.در این صورت پول خود را هم خرج نکرده اید.
دقت در هزینه ها :
می توان بدون آنکه خرج زیادی کرد ظاهر را کاملا زیبا نشان داد.مثلا برای اتاق ناهار خوری باید یک سری وسایل را به طور ثابت قرار داد که همیشه روی میز باشند.بهتر است از صندلی هایی به رنگ روشن استفاده کرد.
دیوارهای شیک :
زمینه ی یکسری از دیوارها باید رنگ آمیزی متنوعی داشته باشد در واقع باید به چند رنگ نقاشی شوند.مثلا برای دیوار اتاق غذا خوری باید دیوار به دو قسمت شود یعنی قسمت بالایی آن کاملا جدا از قسمت پایین رنگ شود . مثلا از رنگ قهوه ای شکلاتی و آبی روشن استفاده شود .سه قاب مستطیلی شکل با طرح های روشن روی قسمت بالایی که به رنگ آبی روشن است نصب کنیم.
یک میز تحریر ساده :
از یک سری پایه های فلزی ساخته شده که طبقات چوبی به آن متصل شده است و یک وسیله ای را فراهم کرده برای مطالعه کردن.
اتاقی برای استراحت :
یک تخته چوبی با روکشی از پارچه چرم اصل و راه راه که روی آن دکمه هایی به فاصله 7 تا 8 سانتی متر برای زیبایی بیشتر دوخته شده است.این تخته چوبی در بالا قرار گرفته و از یک سری پارچه های زیبا برای درست کردن بالش هایی استفاده شده و در نهایت یک تخت زیبا و کاملا سفارشی را فراهم آورده است.
|
No comments:
Post a Comment